Een uitvaartspeech voor je collega schrijven

Het werk is vaak een belangrijk deel van een mensenleven. Daarom past tijdens de uitvaart ook een speech namens de collega's.

Stem van tevoren met elkaar af:

wie voert het woord?
wat vertel je over je collega?
hoe lang duurt je speech?

Ik loop deze vragen 1 voor 1 voor je langs. Ik sluit af met een voorbeeld van een uitvaartspeech voor een collega.

Wil je professionele hulp bij het schrijven? Neem nu contact op.

contact opnemen

06 19 40 40 97

1. Wie voert het woord?

Misschien gaan ze bij jou op het werk vooral zakelijk met elkaar om. Of is er in de relaties tussen je collega's ook ruimte voor het delen van wel en wee?

Als je vooral respect en waardering wilt tonen in de uitvaartspeech voor je collega, dan is een spreker die wat meer op afstand van de overledene stond, heel geschikt.

Wil je laten zien dat het overlijden jullie als organisatie én collega’s raakt, kies dan voor een spreker die de overleden collega goed heeft gekend. Daarmee maak je het persoonlijker.

Angelique vertelde als collega nooit veel over zichzelf. Mies, haar leidinggevende, liet het daarom in haar toespraak bij waarderende woorden over hoe Angelique haar werk altijd had gedaan, en wat ze had betekend voor de resultaten van haar team.

Houd je uitvaartspeech alleen op uitnodiging

Ga er trouwens niet zonder meer van uit dat je wel over je collega zult mogen speechen. Stem dat af met de nabestaanden.

Het draaiboek van een uitvaart ligt tegenwoordig van tevoren vast. Willen de nabestaanden iemand van ‘het (vrijwilligers)werk’ aan het woord laten, dan laten ze dat in de dagen voor de uitvaart wel weten.

Je kunt natuurlijk ook zelf het initiatief nemen als collega of leidinggevende en naar de nabestaanden aangeven dat je graag het woord wilt voeren.

Voor de verliesverwerking van de collega’s kan het delen van jullie herinneringen tijdens de plechtigheid belangrijk zijn.

Tip: krijg je niet de gelegenheid om te spreken, schrijf dan toch een speech en deel die op papier met de nabestaanden én met de naaste collega’s van de overledene.

Omdat Tom’s werk altijd erg belangrijk voor hem was gebleven, ook na zijn pensionering, vroegen de nabestaanden een vroegere collega om bij de crematieplechtigheid iets over dat stuk van zijn leven te vertellen.

2. Wat vertel je over je collega?

Tijdens je speech vertel je namens de organisatie over je collega aan de nabestaanden. Je wilt daarbij de herinneringen aan de overleden collega recht doen. Je kunt gebruik maken van je eigen herinneringen, maar het is ook goed om input van andere collega’s te vragen. Maak daar samen tijd voor.

Hoe lang heeft de collega bij de organisatie gewerkt, en in welke functies? Welke veranderingen waren er in die periode bij de organisatie en hoe stelde je collega zich in die veranderingen op?

Wat heb je aan elkaar gehad als collega’s? Was er ook contact buiten het werk, in de privésfeer of werkoverstijgend? Wat deelde de overleden collega op het werk van de thuissituatie en op welke manier?

In wat jullie als collega’s samen hebben meegemaakt, hoe komt de overleden collega daarin naar voren? Hadden jullie steun bij elkaar, had de overledene gevoel voor humor, hoe was de overleden collega aanwezig?

Dirk vertelde hoe Cora in de jaren dat ze samenwerkten, steeds meer foto’s op haar prikbord had. Eerst alleen van haar partner, toen ook van haar kinderen. En later van haar kleinkinderen. En dat was niet de enige manier waarop collega’s iets van haar gezinsleven meekregen.

3. Hoe lang duurt je speech?

De lengte van jouw bijdrage tijdens de uitvaartceremonie van je medewerker stem je af met de familie. Op het moment dat jullie afgesproken dat er een uitvaartspeech vanuit het bedrijf of de (vrijwilligers)organisatie komt, kun je gerust vragen hoe lang het mag zijn.

Je hoeft het niet te kort te houden: maak het vooral persoonlijk. Redeneer bij wat je gaat zeggen vanuit wat de nabestaanden zouden willen weten én vanuit wat belangrijk is voor de verwerking van de collega's.

Probeer tegelijkertijd niet uit te weiden. Een opsomming van ‘wapenfeiten’ van je overleden collega is alleen relevant voor zover er een link ligt met wie de overledene was als mens.

Tijdens de opsomming van alle organisatieveranderingen, verloren de meeste aanwezigen hun aandacht. Ze leefden weer op toen de directeur vertelde hoe Marco haar, tijdens een assessment in haar sollicitatieprocedure, scherp en kritisch had bevraagd. Dát was de Marco die iedereen kende.

Voorbeeld:

Idris vertelt over zijn medewerker Angelo

Goedemiddag, mijn naam is Idris, ik ben de directe leidinggevende van Angelo, en ik wil u meenemen in hoe wij, als collega’s op het gemeentehuis, Angelo hebben leren kennen in de tijd dat we met hem werkten.

Er zijn nog een paar collega’s die weten hoe hij 15 jaar geleden bij ons binnen kwam. Tijdens zijn eerste jaar als … liet hij al zien dat hij gedreven was en intelligent. Hij bemoeide zich overal mee, maar dan op een positieve en opbouwende manier. Soms moest hij even afgeremd worden in zijn enthousiasme. Maar al vrij snel waren zijn toenmalige leidinggevende en zijn collega’s ervan overtuigd: deze moeten we zien te houden.

Dat lukte. En wat hebben we een fijne collega aan hem gehad. Hij hield zijn gezinsleven buiten het werk. Op een foto van jullie na, Tom en Anna, op zijn bureau, kregen we daar niet zoveel van mee.

Dat betekende niet dat hij niet betrokken was. O nee. Van de hele afdeling hield hij in zijn agenda de verjaardagsdatum bij. En o wee als je iemand vergat.

Als organisator van de jaarlijkse teamdag wist hij iedere keer weer een prachtige locatie, een goede activiteit en vooral heerlijk eten te versieren.

In zijn werk stelde hij altijd de burger voorop. Ook toen hij al lang niet meer aan de balie werkte hield hij ons als collega’s voor dat we, ook als we de burgers niet zagen, werkten voor en namens de mensen in onze gemeente. Angelo nam daarbij geen blad voor de mond. En menig wethouder heeft, zo weet ik, kritische mails van hem gekregen.

Een man met geweten, die ook het geweten van de organisatie wilde zijn. Een verbindende factor, soms als stille kracht en soms heel uitgesproken. We zullen hem zeer missen.